Gorset to część ubioru damskiego używana od końca XIV wieku. Podstawowym zadaniem gorsetu było niegdyś głównie usztywnienie korpusu, uwydatnienie biustu, podkreślenie i wysmuklenie linii talii, dziś natomiast gorsety służą także redukcji tkanki tłuszczowej, wzmocnieniu mięśni brzucha, przywróceniu jędrności skóry po np. ciąży. Niekiedy zakładany również przez mężczyzn dla odpowiedniego ukształtowania sylwetki i jako pomoc w ćwiczeniach.
Formy gorsetów, materiały wykonania zmieniały się w ciągu wieków tak, jak zmieniała się estetyka i lansowany ideał piękności.
Zwyczaj noszenia gorsetów przez kobiety wiejskie przejęty został ze stroju mieszczek i rozpowszechnił się na wsi na przełomie XVIII i XIX wieku.
Najbardziej zdobne gorsety pochodzą z Mazowsza i z południowych części Polski. Gorsety kobiet z Podegrodzia były czarne, aksamitne i obszywane na szwach kolorowym siutaziem. W miarę rozwoju hafciarstwa wyszywano na nich stylizowane gałązki z barwnych, szklanych koralików i cekinów. Gorsety ze Śląska Cieszyńskiego zdobiono z kolei haftem złotym, a nazywano je „żywotkami” (wyraz pochodzenia słowackiego, odpowiednikiem polskim jest słowo „stanik”).
