Spódnica midi, midispódnica to spódnica o średniej długości, kończąca się na dowolnej wysokości nogi poniżej kolana, lecz powyżej kostki, noszona od końca lat 60. XX w. jako jedna z trzech możliwych długości spódnic, obok mini i maksi.
Średnia długość spódnicy, lansowana od roku 1967, została wprowadzona do mody na szeroką skalę, po obu stronach Atlantyku, w 1970 roku, dzięki współpracy projektantów, producentów i sprzedawców. Zakrywająca uda i kolana spódnica midi stanowiła kompromis pomiędzy seksowną minispódniczką a całkowicie zasłaniającą nogi maksispódnicą. Pomimo intensywnej kampanii reklamowej wiele kobiet nie zaakceptowało nowej długości spódnicy i nie zdecydowało się na zakup spódnic midi. Tym niemniej dłuższe spódnice dominowały w latach 70. XX wieku w modzie, ale spór wokół spódnicy midi sprawił, że projektanci mody zrezygnowali z dalszego dyktowania kobietom jak długa powinna być spódnica.
Spódnica typu midi może występować w różnych fasonach, np. bombka, trapez, kopertowa, ołówkowa, rozszerzająca się od pasa, plisowana, krojona z koła, prosta i klasyczna wąska. W przypadku spódnic najbardziej liczy się ich styl i krój.
Jedni styliści uważają długość spódnicy midi za uniwersalną, odpowiednią na każdą okazję – w której elegancko będzie się prezentować prawie każda kobieta, podczas gdy inni mają o midi mniej pochlebną opinię i twierdzą, że większość typów kobiecych sylwetek niezbyt dobrze prezentuje się w midi, sama zaś spódnica może sprawiać wrażenie staroświeckiej i nudnej.
